शुरक्षाका नाममा प्रहरी र ट्राफिक प्रहरीबाट ग्रामिण किसानलाई सास्ती

बारा । शुरक्षाका नाममा प्रहरी, ट्राफिक प्रहरीले दिने सास्तीले समस्या पर्ने गरेको किसानहरु बताउँछन् । कृषि उत्पादन ग्रामिण क्षेत्रमै हुने हो । कृषिको उपयूक्त क्षेत्रनै गाउँहरु हुन् ।

विक्रिका लागि बजार लैजानु पर्ने हुन्छ । तर शुरक्षाका नाममा प्रहरी, ट्राफिक प्रहरीले दिने सास्तीले हामी पिडित छौं । सुनिदिने कल्ले जिल्लाको कोल्हवी नगरपालिका ८ बधुवनका किसान साधुराम थापाले गुनासो गरे ।

भिडभाड हुने मुख्य राजमार्गमा गरिने चेकजाँचले ग्रामिण किसानलाई खासै फरक पदैन । तर सामान्य घरयासी साधान गुड्ने ग्रामिण सडकहरुमा शुरक्षाका नाममा प्रहरी तथा ट्राफिक प्रहरीले साना ब्यापारि एवं किसान प्रति गर्ने ब्यवहार पाच्य छैन ।

सिमरा कोल्हवी सडक, भोडहा कलैया सडक,झिट्कैया कलैया, मधुवन कोल्हवी जस्ता ग्रामिण र न्युन सवारी चाप हुने सडकहरुमा ओहरदोरह गर्ने साना ब्यपारि एवं किसानलाई प्रहरीको सास्ती सुनि देखी साध्य छैन, थापाले सुनाए ।

केहीदिन अघि करैयामाई गाउँपालिका गाउँपालिका वडा नं.६ सेडवाका किसान निरज कुमार चौधरीले मोटरसाईकलमा आफ्नै बारीमा फलेको काउली डुमरवाना बजार लैजाँदै थिए ।

जीतपुरसिमरा उपमहानगरपालिको वडा नं.१८, १२ र १५ को सिमानामा पर्ने बालगंगा पुलको एककुनामा बसेका ट्राफिक प्रहरीको टोलीले रोकेर सम्झाउने सुझाने नै नगरि ५ सय तिराउने कार्वाही गरे । उनको सवारी चालक अनुमती पत्र , सवारी दर्ता किताव नै खोसेर प्रहरी हवल्दार विनोद प्रसाद यादवले जरिवाना रसिद थमाए ।

एकसयमा १० केजी बेच्ने मैले पाँचसय जरिवाना तिरेर बालबच्चालाई के ख्वाउनु । मसँग भएको साधन यही हो । विस्तारै कसैलाई असर नपर्ने गरी उहाँदेखी आँए । एक क्विन्टल काउली अन्य सवारीमा हाले भाडा तिर्न नै पुग्दैन, म के गँरु । काउली यही पुलमुनी फालिदिन्छु । सकेको दिन तपाईको जरिवाना तिरौँला, मोटरसाईकलमा काउलीका पोका राखेर बिक्रिका लागि बजार हिनेका चौधरी प्रहरीसँग भन्दै थिए ।

ट्राफिक प्रहरी सहायक निरिक्षक पृथ्वीनारायण प्रसाद यादवको कमाण्डमा रहेको प्रहरीले उल्टै उनलाई हप्काई दप्काई गरिरहेका थिए । स्वयम् निरिक्षक यादव काउली किसान चौधरीमाथी खन्नीरहेका थिए ।

केहीदिन अघि डुमरवानाबाट कलैया उपमहानगरपालिका १६ मझौलियाका किसान मोजायद अंसारीले लैनो गाई पिकअफ भ्यानमा राखेर ल्याउँदै थिए । ट्राफिक प्रहरी टोलीले रोकिहाले, अनेक भनेर दुःख दिए । गाई झार्न भने । अन्तमा ५ सय दिएपछि छाडिदिए । उक्त रकमको रसिद पनि दिएनन् , उनले सुनाए ।

यस्तै जिल्लाका विभिन्न भागबाट पिकअपमा जिउँदो माछा काठमाण्डौं पोखरा लगायतका शहरमा विक्रिका लागि जाने गरेको छ । तर प्रहरी , ट्राफिक प्रहरीलाई गौंडैपिच्छे माछा या पैसा नतिरे गुन्ज्यास छैन । यस विषयमा प्रतिवाद गर्दा सुनिदिने कोही हुन्न, उल्टै अनेक बहाना बनाएर गाडीमै माछा कुहिएला नी भनेर थर्काउँछन् । हामी आजित छौं भन्छन् ,बारा माछा उत्पादक संघका अध्यक्ष जंग बहादुर साह ।

साह उनै हुन् जस्ले राजधानी काठमाण्डौमा जीउँदो माछाको ब्यापारको सुरुवात गरे । उनको सक्रियतामा आयातित, मरेका र सडेका माछाको ब्यापारलाई चुनौती दियो । अहिले शहरका उपभोक्ताले रोजेर जिउँदो माछा सेवन गर्न पाएका छन् ।

ग्रामिण किसानले पालेका चौपायाका लागि खुवाउनु पर्ने दाना, पराल, भुस लोड गरिएका सवारी पनि प्रहरीका निसानी मै पर्ने गरेका छन् । नेपाली किसानले उत्पादन गरेका कृषि उत्पादन ओसार पसारमा प्रहरीले निकै दुःख दिने गरेको किसानहरुको गुनासो ब्याप्त छ ।

नेपाली कृषि उत्पादन प्रति शुरक्षा निकाय किन यस्तो । किन हुँदैन ,प्रहरी किसान मैत्री ? के सडकमा किसानकै कारणले नै हुने हो त दुर्घटना ? यदी हो भने कृषि ब्यवसाय छाड्न हामी तयार छौं । बाराबाट काटेको पराल ट्रकमा चितवन, पोखरा सम्म लगरे विक्रि गर्दै आएका कलैया उपमहानगरपालिका २४ सखुईका दिपेश कुर्मीले गुनासो गरे ।

किसानका गुनासो सहितको हाम्रो प्रश्नमा ट्राफिक प्रहरी कार्यालय बाराकी प्रमुख प्रहरी निरिक्षक नीरु दुवालले किसानलाई दुःख दिने कुरा जायज नभएको बताईन् । उनले सडक शुरक्षालाई ध्यानमा खाख्दै विशेषगरी ग्रामिण सडकहरुमा किसान प्रति नरम हुने भन्ने नै छ । ट्राफिक प्रहरी किसान मैत्री नै छ, उनले दावी गरिन् ।

हाम्रा साथीहरु केहीमा कमजोरी पनि छन् । त्यसलाई सच्याउने छौं । किसान र कृषि उत्पादन विक्रिमा लैजान ल्याउन शुरक्षित विधि अपनाउ पनि म सबैमा आग्रह गर्दछु , जिल्ला प्रमुख ट्राफिक प्रहरी निरिक्षक दुवालले भनिन् ।